We staan voor een miljoenen kostende technische ‘wall’ met concurrenten als Ferrari en Red Bull op steenworp afstand in de paddock. Wat hier binnen gebeurt is topsecret. Absoluut géén foto’s dus. Telefoons moeten te allen tijde zijn weggestopt.
De boodschap van de PR-man van Mercedes-AMG Petronas Motorsport is glashelder.
Vol spanning stap ik binnen in de pitbox van het team op het circuit van Barcelona. Eenmaal binnen zie ik het meteen: we hebben geluk.
Slechts twee uur eerder zag ik vanuit het motorhome van Mercedes hoe Lewis Hamilton en Valtteri Bottas p1 en p2 pakten tijdens de kwalificatie. Plekken die op dit circuit cruciaal zijn, wil je kans maken op de overwinning. Inhalen op Barcelona-Catalunya is vrijwel onmogelijk: al vijf jaar lang start de winnaar op de eerste rij.
Ik ben op uitnodiging van Cloud Data Mangement-bedrijf Rubrik, de officiële leverancier van gegevensbescherming aan het Mercedes Petronas Motorsport-team. Achter de schermen van de Spaanse Grand Prix leer ik meer over hoe Mercedes de technologie gebruikt om een voorsprong te krijgen in de competitieve wereld van de Formule 1.
Alsof de ontmoeting met Niki Lauda en oog in oog staan met Lewis Hamilton eerder die dag nog niet genoeg waren, mag ik ook even rondneuzen in de pitbox.
“Het ziet eruit als een operatie, niet?”, zegt de PR-man nadat we vanuit de paddock door een smalle gang in de pitbox belanden. Onder een grote lichtbak van drie bij twee meter staat de half ontleedde bolide van Bottas.
Een geoliede machine eromheen: mannen schroeven de zijschermen van de auto af, iemand poetst een stukje van de auto, twee anderen overleggen wat, een scrutineer houdt toezicht of er geen regels van de FIA worden overtreden en ga zo maar door.
Ik loop langs de auto af, probeer niet tegen de monteurs te botsen (of erger: tegen de auto of de muur met computers) en loop de pitstaat op. Achter de rode lijn is de safe zone, daar is het veilig genoeg om foto’s te maken. We staan aan de blauwe zijde van de garage, de kant van Valtteri Bottas.
Billen van Bottas
Voor ik het weet krijg ik de stoel van Bottas overhandigd. “Voel je hoe ongelofelijk licht de stoel is is?”, vraag de beste man terwijl ik alleen maar kan denken aan hoe duur deze vederlichte koolstofvezel composiete billen van Bottas zijn…
Het team scant de achterkant van de coureurs en maakt er in de 'composite shop' een stoel van. Dit is dus in zittende positie. “Hij zit zo hoog van de grond”, zegt de Mercedes-medewerker terwijl hij de stoel overneemt en hooguit tien centimeter boven de grond laat bungelen. De coureur ligt er languit in, met zijn voeten omhoog.
Terwijl op de achtergrond de technici de auto omhoog krikken - liften is hier misschien een beter woord - en eronder kruipen, krijg ik een uitleg. Uit veiligheidsoogpunt zit de stoel alleen vast met de zespuntsgordel van de coureurs.
Het laatst fatale ongeluk in de Formule 1 stamt uit 2014 toen Jules Bianchi tijdens de GP van Japan om het leven kwam, mocht er iets gebeuren met Bottas of Hamilton, dan kunnen ze hem in zijn stoel verplaatsen totdat er een neurochirurg in de buurt is.
Ondertussen worden de schermen van de auto in een speciaal ontworpen rek buiten de pitbox gelegd, de auto wordt schoongemaakt en minutieus nagekeken. De Mercedes-medewerker vertelt ons dat hij ons zo meeneemt naar het technologieverhaal, maar: wat niet veel mensen te zien krijgen is hoe de power unit, de motor en de versnellingsbak verbonden zijn. Een seintje dat we de camera’s weer uit moeten zetten volgt, we gaan weer naar binnen. "We’re all clear?"
Meer dan 1000 pk
Terwijl we weer de pitbox instappen en naar de wagen van Lewis Hamilton lopen, kijk ik naar hoe het chassis en de motor het enige is dat de auto bij elkaar houdt. Tegen de muur staat de complete bodem van de auto. "Just move back please", een monteur glipt langs ons heen om even iets te pakken.
Dit is dus een 1.6 liter V6. Onze tourguide grapt dat ik waarschijnlijk een grotere motor in mijn auto heb liggen, toch produceert deze meer dan 1000 pk. Gelijk heeft hij. Mijn Opel Astra GTC met 1.6 viercilinder heeft ineens een treurige 116 pk. Tien keer minder power. Zelfs de snelste auto waar ik ooit in reed - de McLaren 650S Spider met een3.8 liter V8 - komt niet eens in de buurt met ‘maar’ 650 pk.
Of we weten wat de drie karretjes in de hoek zijn? Tijd om te reageren is er amper: de autosleutels! Met veel mimiek slaat de medewerker op zijn jas en broekzakken alsof hij zijn autosleutels kwijt is. Zo zul je Hamilton of Bottas niet zo gauw naar hun auto’s zien lopen.
45 terabyte aan data
Vlak naast de auto van Hamilton staat een groot, zwart gelakt blok met twee displays erop: de serverruimte. Meer data, meer learnings, meer performance. Het team van Mercedes verzamelt 500 GB aan data per raceweekend, Mercedes AMG F1 als bedrijf creëert 45 TB per week in totaal. Dat zijn ongeveer 1000 BluRays, legt Jerry Rijnbeek van Rubrik uit.
Meer dan ooit speelt het gevecht zich ook naast de baan af. Naar aanleiding van de vrije training en kwalificatie worden ‘s nachts miljoenen simulaties gedraaid van hoe de race een dag later zou kunnen verlopen. Wat als het gaat regenen? Of er na 40 rondes een safetycar komt? Na alle mogelijke scenario’s doorlopen te hebben, komen de strategen met twee aanvalsplannen. Mislukt plan A, dan gaan ze over op plan B. Hamilton, Bottas, maar ook coureurs als onze Max Verstappen zijn meer dan ooit datawetenschapper.
Toch is die data niet altijd voorhanden. Een van de nieuwste regels van de FIA stelt dat de teams tijdens de race geen gebruik mogen maken van wifi. Het team haalt wel wat data van de auto af tijdens de race - zoals het brandstofgebruik - maar dat is via de radio. Voor diepere bandendata hebben ze de beelden van de temperatuurcamera’s nodig en die moeten worden gedownload.
De oplossing? Zodra de wagen de pitstraat in rijdt mag er wél gedownload worden. Binnen luttele seconden wordt de data binnengehaald, opgestuurd naar het VK, geanalyseerd en de race-tactiek waar nodig aangepast. De pijlsnelle pitstop die je op tv ziet, is dus niet de enige race tegen de klok die plaatsvindt.
Team op afstand
Een andere regel van de FIA is dat er maar 60 mensen op de baan aan de auto’s mogen werken. Toch reizen die zestig werknemers niet allemaal de hele wereld over. Veertien man werkt namelijk vanuit Brackley, in het Verenigd Koninkrijk.
De Mercedes-medewerker vertelt met een knipoog dat het team soms jaloers is, als ze - net als vorige race - in het bloedhete Bakoe zijn. Dan is een kantoor met airconditioning zo verkeerd nog niet. Al moet het team daar ook realtime werken, dus op de meest onmogelijke tijden.
Alle informatie die in de pitstraat binnenkomt gaat dus linea recta naar het VK. Toch krijgt het team het voor elkaar om alle data vanuit Barcelona op te sturen en terug te hebben in vierhonderdste van een seconden. Het verschil tussen de kwalificatie van Lewis en Valtteri vandaag. De meest afgelegen plek waar een race plaatsvindt is Australië, daar duurt het twee tiende van een seconde om bergen data op en neer te sturen.
Aan Rubrik de taak om alle gegevens veilig te houden. Als één van de oudste teams in de Formule 1 heeft Mercedes zoveel kennis opgedaan, het laatste wat je wilt is dat alles weg is als er brand uitbreekt.
Er is nog iets meer tijd en dus gaat de tour nog even verder. Als we een hoekje omgaan en ligt er een versnellingsbak op ons te wachten. Bevatten de racemonsters tot nu toe een 2.4 liter V8 met een klein beetje hybride die 750 pk leverde, inmiddels zijn de wagens voorzien van een indrukwekkende 1.6 liter V6 met 1000 pk. Veel meer power dus, en terwijl de F1-wagens van vandaag een derde minder benzine verbruiken.
Onze rondleiding wordt bruut verstoord door de mededeling dat de monteurs de auto’s gaan starten en we dus onze oren moeten bedekken. Onder luid gebrul komen de wagens tot leven. Na een paar seconden wordt ze in een andere versnelling geschakeld en loop rustig stationair verder. Er zit niemand achter het stuur, een computer laat de motor een programma aflopen.
Met een elleboog - zijn oren nog afgedekt met zijn handen - gebaart de pr-man na een paar minuten dat we hem moeten volgen. Door de pitbox, langs de auto’s van Hamilton en Bottas lopen we naar een andere kleine ruimte in de box. Langs de muren kratten waar met watervaste stift is opgeschreven wat erin zit, midden in de ruimte staat een glanzend chromen frame waar een voorvleugel aan hangt. Verliest Hamilton zijn voorvleugel, dan verliest het team ook essentiële data over de banden en het wegdek omdat de neus bomvol techniek zit.
Al snel gaan we weer verder, naar een tent achter de pitstraat: de bandenopslag. Hier worden ze opgewarmd. Dat begint met 80 graden ongeveer drie uur voor de race, dan naar 95 graden en uiteindelijk 110. Overal waar ik kijk zie ik banden, voorzien van een warme jas die aangesloten is op een apparaat. Uiteindelijk worden ze ongeveer 140 graden op het circuit.
De overwinning
Hoewel er morgen een race te winnen valt - en voor miljoenen aan prijzengeld - is de sfeer in de pitbox en het motorhome relaxt. Amper twee decennia geleden ging het team op zaterdagavond na de kwalificatie nog ergens een paar biertjes drinken. “Wat denk jullie? Twee stops morgen? Dat deden we vorige week ook, laten we er misschien drie doen.”
Vandaag de dag heeft het team alle data die ze maar wil om een strategie te bepalen. Omdat de auto’s in parc fermé staan (en er dus niet gesleuteld mag worden), stoppen de monteurs vanavond al vroeg. Regels van de FIA.
Eenmaal buiten begint het te miezeren, verschillende medewerkers van Mercedes en pitboxburen Ferrari werpen een blik naar boven: dat beloofd wat voor morgen.
De volgende dag zie ik vanaf de tribune met uitzicht op de pitstraat en de eerste twee bochten hoe Hamilton de race in Barcelona wint. Bottas wordt tweede, Neerlands trots Verstappen derde. Veel tijd om erbij stil te staan is er niet: het legendarische stratencircuit van Monaco wacht.
